Debuut en start

Door David

Na het mooie schot voor de boeg in de avondcompetitie,  is na zaterdag het externe seizoen echt van start. Twee matches, één in Nijmegen van het tweede team tegen het studententeam van Tussen de Torens 2 en één in Berkel-Enschot waar het eerste team het opnam van een van de twee andere kanshebbers voor de eerste plaats in de poule, De Oude Toren 1. De start de KNSB-zaterdagcompetities was ook het debuut van drie spelers in de twee zaterdagteams van De Kentering.

Bij het tweede team debuteerden, door afwezigheid van Ralf en Pieter, twee spelers die hun eerste wedstrijd in een externe competitie speelden, Egbert en Lorenzo. Geen makkelijk start met twee verliespartijen, maar wel de eerste kennismaking met schaken als teamsport, misschien wel de leukste variant van schaken met z’n samenhorigheid, spanning en teamtactiek. Het was inderdaad een spannende middag waar lange tijd gehoopt mocht worden op 4-4. Het was vooraf niet goed mogelijk de kracht van de tegenstander in te schatten: bij dit soort studententeams hebben de meeste spelers nog geen rating, heb je dus geen indicatie van hun speelsterkte, maar kun je er donder op zeggen dat ze heel behoorlijk kunnen schaken. Dat bleek inderdaad: zij trokken uiteindelijk met 5-3 aan het langste eind.

Koen Robben – Nico van Brakel, Leo Elias – Hans van Eijk

In het eerste team maakte Nico zijn debuut in De Kentering 1. Hij speelde tegen Koen Robben in een partij de materieel lang gelijk stond maar waarbij duidelijk was dat alleen zwart voor de winst kon spelen: zijn koning en loper waren actiever.

Koen Robben – Nico van Brakel na Tb8

Koen leek enig tegenspel te vinden door via een open a-lijn de toren spel te geven (zie stelling), een plan waarvan hij twee zetten later al weer terug kwam door de toren via Ta2 en Tc2 passief mee te laten verdedigen in plaats van de verdediging over te laten aan het paard via Pd1. Wit was daarmee geheel opgevouwen en met die stelling wist Nico wel raad, won twee pionnen en daarmee de partij. Na Ta1 Tb8 volgde: 1. Ta2, Tb6 2. Tc2? (te passief. Nog steeds is Pd1 of h4 is beter) Tb1 4. Pd1 Ke5 5. Pe3 Lxe3 6. Kxe3 Th1 7. gxf5 gxf5 8. f4+ Kd5 9. Td2+ Kc5 10. Tg2 Txh3 11. Kd2 Td3+! 12. Kc2 Tf3 0-1

De wedstrijd was toen al enige tijd beslist na winstpartijen van Tom en Johan en mijzelf en de plusremises van Leon, Hans, Ton en Gert-Jan.
Een aangename start van het seizoen.

Goede start Kentering A

De opening van het seizoen is voor ons eerste avondteam prima verlopen. Op vrijdag 4 oktober speelde De Kentering A zijn eerste wedstrijd in De Biechten, de thuisbasis van HMC, tegen het team van HMC B.

Teamcaptain David was wegens droevige familieomstandigheden helaas verhinderd, maar we hadden een sterke invaller in Nico. Verder was Luigi wegens ziekte verhinderd, en voor hem speelde Paul.

Nico bracht het eerste winstpunt binnen. Hij speelde op bord twee met zwart tegen Kees van den Nieuwenhof, tegen wie hij een paar dagen tevoren ook al een partij had gespeeld. Na een tamelijk ingewikkeld middenspel maakte Kees een rekenfout, waarna Nico de partij naar zich toe kon trekken en zo stond het tegen kwart voor elf 1-0 voor ons.

Op bord 4 speelde Paul met zwart een sterke partij tegen Cees Nuijten. Zelf zegt hij hierover: ”Op het bord kwam het Boedapestgambiet (d4, Pf6, c4, e5). Mijn tegenstander ging daar niet op in. Een gesloten centrum als resultaat. Daaromheen werd stevig gemanipuleerd, waarbij ik via een schijnoffer een belangrijke pion kon veroveren. Toen later mijn dame en loper op een kwetsbare koning gericht stonden, kon ik beslissend toeslaan en gaf mijn tegenstander op.”

Dit bracht de stand op 2-0 in ons voordeel.

In mijn partij aan bord 1 speelde ik met wit tegen Rick Smit. Na een nogal ongebruikelijke opening verdwenen al vrij snel de dames van het bord, maar ik hield een prettige druk. Rick koos niet altijd de beste verdediging en na 23. Lg5-d8 was de stelling als volgt:

Leon ter Beek – Rick Smit

Het is duidelijk dat zwart er slecht aan toe is. Materieel is het nog gelijk, maar de witte stukken domineren de stelling. Wat moet zwart doen? Als hij een zet doet die de stelling niet wezenlijk verandert, laten we zeggen 23… h6, volgt 24. Lc7† Ka8 25. Lxb6 en wit wint omdat er een paardvork op c7 dreigt. Het beste is nog 23… Pa8, maar dan valt de pion op a5. Zwart speelde daarom 23… Tg8, maar daarop volgde 24. Lc7† met winst van pion e5.

Even later kon ik ook de a-pion buit maken en met twee pluspionnen was de winst niet meer moeilijk.

Hiermee was het 3-0 en de winst was dus binnen.

Op het derde bord speelde Johan een lastige partij, en wel tegen onze clubgenoot Mike Adriaanse. Het duurde lang, maar uiteindelijk wist Mike zijn actievere stelling om te zetten in pionwinst, waarna er voor Johan geen houden meer aan was.

De eindstand werd zo 3-1 in ons voordeel. Een mooi begin van de competitie!

 

HMC B

 

 

De Kentering A

 

 

Rick Smit

1907

 

Leon ter Beek

1892

0-1

Kees van den Nieuwenhof

1833

 

Nico van Brakel

1949

0-1

Mike Adriaanse

1749

 

Johan Knuvers

1745

1-0

Cees Nuijten

1805

 

Paul Willemen

1674

0-1

 

1824

 

 

1815

1-3

 

Tom – Ton, een leuk partijtje

Door Tom Fürstenberg

Net terug van vakantie in het zonnige zuiden en goed uitgerust. Ik had er zin in! Leuk dat ik tegen Ton moest. We spelen altijd wel leuke partijtjes.

Een paard cadeau

Door David Bruggeman

Een lekker drukke clubavond, met boeiende partijen op twaalf borden. Nog lang geen sinterklaas: in veel partijen ging de strijd op en neer en geloofden veel spelers, zoals het hoort in de overwinning, of kerende kansen. Een clubavond met extra goede vibe door het meespelen van drie nieuwe leden, Lorenzo Montin, Arend van der Weijden en Bent Schleipfenbauer.

 

In mijn partij leek sinterklaas toch een zomers uitje naar Rosmalen te hebben geboekt. Na een goed opgebouwde koningsaanval in het middenspel leek een vol punt een kwestie van tijd. Maar toen begon het aarzelen, zocht ik m’n heil in een gewonnen eindspel, mits goed gespeeld. En toen sloeg, toen de meeste spelers al naar huis waren, het noodlot? het late uur? gebrek aan concentratie? toe en gaf ik, pardoes de winst uit handen in de vorm van een paard cadeau aan Dick. Het moet gezegd: Dick had hardnekkig verdedigd en remise was nadrukkelijk een mogelijke uitkomst geworden.

Het was, laat ik het positief duiden, weer een leerzame avond.

Afscheid

Door Tjeu Segers

Ik moet het te zware avondschaak van De Kentering los laten en ga misschien wel tot mijn 90e door met kort middagschaak bij de Hevo. Tot mijn grote spijt moet ik dus mijn club verlaten, die zowel ambitieus als gemoedelijk is, geen last heeft van arrogante superioriteitsschakers want tot het randje gevuld is met kameraadschappelijke, relativerende, soms zelfs dolkomische sportievelingen, die wel steeds naar het hoogste goed reiken, en daarbij bijna zo ver gaan, om als ik dreigde te blunderen mij de beste zet in het oor te fluisteren.
Dat is me helaas ontgaan of ik heb het niet goed verstaan.

Na mijn pensioen lid geworden, heb ik bijna 25 jaar schaakvitaminen geslikt bij De Kentering. Uit vriendschap wordt vaak verantwoordelijkheid voor elkaar geboren, in ieder geval zeker bij deze vruchtbare vereniging. Steeds weer hebben zich schakers aangediend om teamleider of bestuurder te worden, niet zozeer voor hun plezier als wel om het voortbestaan van hun dierbare club te garanderen. Zij zijn de waarachtige paladijnen van Caïssa, soms ons helaas ontvallen, maar gelukkig vaker nog in staat ons nog altijd te dienen met hun inspirerende aanwezigheid.

Daarvoor mijn welgemeende hartelijke dank. Ik denk dat ik de mening van iedereen vertolk, door vooral David Bruggeman en Ton Snoeren te eren voor de deskundigheid en vriendschappelijkheid bij de vervulling van hun taken en ook voor de creativiteit, waarmee ze de de rivier van De Kentering in verschillende toernooien buiten haar oevers laten treden, om een vruchtbare schaakbodem te vormen tot ver voorbij de buitengebieden van Rosmalen.

Maar zoals de roeisters Ymkje Clevering en Veronique Meester in de twee zonder in Parijs geen goud hadden kunnen behalen zonder de hulp van hun trainingsstaf en de geestdrift van de fans, zo kunnen David en Ton niet zonder de ruggensteun van een evenwichtig en rustgevend bestuur en het grote enthousiasme van het schaaklegioen van De Kentering uitgroeien tot een gouden duo, dat de club heeft opgestuwd naar een niveau waaruit een sterke kampioen is voortgekomen (proficiat Leon) en dat de club heeft voorzien van een magnetische kracht, waarmee vele schaakliefhebbers worden aangetrokken.

Ga zo door allen, dan zal het je goed gaan. Ik volg jullie activiteiten met groot genoegen.