Dolle paarden en marathonlopers

Door Hans Kranenbarg

Team 2 van De Kentering trad zaterdag aan tegen de koploper in klasse 6N. We gingen ervan uit dat het een moeilijke opgave zou worden: gemiddelde rating van de tegenstander was zo’n 70 punten hoger. Toch traden we de tegenstander onverschrokken tegemoet. Algauw stonden we op de meeste borden ietsje beter of minstens gelijk. Alleen Pieter had inmiddels een stuk tegen een pion verloren en stond slecht maar stribbelde nog heel lang tegen.
Ralf aan bord 1 had een prachtstelling tegen een zeer sterke tegenstander, maar zag tot zijn verbijstering een schaakje met een van de paarden over het hoofd en dat kostte de dame en de partij. Ik stond op bord 4 met zwart, na ruil van twee witte stukken tegen een toren en twee pionnen, ietsje minder. Maar mijn tegenstander zag bij de afruil van stukken op e5 een tussenschaakje van mijn dame op d4 over het hoofd en dat kostte hem een volle toren en de partij. Op bord 5 overzag Peter in goede stelling evenals Ralf een schaakje met een paard en dat kostte wederom de dame en de partij. Ondertussen hadden Paul en Roel hun stellingen met voordeel uitgebouwd. Paul had een eindspel met dame en toren en een gevaarlijke vrijpion tegen dame en paard. Roel had een eindspel met twee torens en loper tegen twee torens en een paard, maar Roels loper was superieur aan het paard. Beiden wisten bekwaam af te wikkelen naar winst.

Tussenstand 3-3. Olaf op bord 2 en Dick op bord 3 moesten het voor ons gaan doen. Dat deden ze en hoe… Ze speelden beiden een marathonpartij maar bleven vastberaden en geconcentreerd hun tegenstander onder druk zetten. Olaf had een prachtstelling opgebouwd met een zeer sterke aanval op de witte koning. Zijn tegenstander gebruikte zeeën van tijd: hij had na 25 zetten nog ongeveer 2 minuten tot zet 40. Maar ja met dat increment van 30 seconden kom je een heel eind. Hij wist al hoofdschuddend en zich de haren uit het hoofd trekkend de tijdcontrole te halen. Maar Olaf liet niet meer los, had materieel groot voordeel en een vorstelijke vrijpion. Zijn tegenstander gaf gedesillusioneerd op. Dick bouwde zijn licht voordeel uit tot pionwinst en dat was ook nog eens een vrijpion. Restte een eindspel van gelijke lopers met 4 pionnen voor Dick tegen 3 pionnen voor zwart, die vastgezet waren op de koningsvleugel. Dick wist op het juiste moment zijn vrijpion te ruilen voor een pion op de koningsvleugel. Vanaf dat moment marcheerden de verbonden pionnen van Dick op de g- en de h-lijn naar een van de promotievelden. Bekwaam ontweek Dick pat en zijn tegenstander legde uiteindelijk het moede hoofd in de schoot. Een magistrale overwinning voor ons team. De volgende ronde gaat het uit tegen OSV om de eerste plaats. Als we dit huzarenstukje kunnen herhalen…

 

Geknoei

Door Tom Fürstenberg

Op maandag 3 februari deed ik mee aan het snelschaaktoernooi. Vroeger was dat mijn lust en leven, maar op mijn gevorderde leeftijd gaat mij dat steeds minder goed af. Snel zetten kan ik nog wel, maar om de stukken op de juiste plekken te zetten wordt steeds moeilijker.

In de eerste ronde moest ik tegen ene Jan Douwes. Ik kende hem niet dus was niet bekend met zijn schaakcapaciteiten. Maar goed ook want met zwart trok ik onbevangen van leer. Wonderlijk genoeg hield ik stand en had nog 2 minuten over terwijl hij nog 20 seconden had. Daarom forceerde hij remise door eeuwig schaak in gelijke stand.

Volgende tegenstander was Sebastiaan Smit. Ik kende hem van New in Chess, de uitgever van mijn boek, want hij bracht mij ongeveer een jaar geleden 100 boeken om te signeren. Zijn schaaksterkte kende ik ook niet, maar dat zou gauw veranderen. Ik was kansloos.

In de derde ronde kreeg ik iemand die vertelde dat hij in Boxtel speelt. Al gauw begon hij met de geslagen stukken te spelen, natuurlijk afgekeken van de echte schakers. Dat heb ik Euwe, Botwinnik en Karpov om er maar een paar te noemen nooit heb zien doen. Kennelijk een modeverschijnsel waar de tegenwoordige grootmeesters allemaal aan meedoen, zoals recentelijk bij het Tata schaaktoernooi.

Persoonlijk vind ik dat een irritante gewoonte om de tegenstander af te leiden. Mijn tegenstander vond kennelijk dat hij dat ook moest doen. Hij knoeide maar wat, maar ik knoeide daardoor nog meer.

Toen ging, nog steeds geërgerd tegen onze Ton Snoeren kansloos ten onder.

Nu had in 3 van de eerste 6 gehad en was tevreden dat ik nog 3½ had behaald!

Snel denken is goud

Door David

3 februari 2025, Snelschaaktoernooi De Roos van Rosmalen


Wonderlijk hoe snel je in een snelschaakpartij in luttele seconden veel van de consequenties van een zet van je tegenstander doorziet, en binnen diezelfde paar seconden veel van de mogelijke reacties. En ook nog een ruwe evaluatie welke voor- en nadelen jouw tegenzet heeft en welke mogelijkheden daarna ontstaan. Je gelooft het bijna niet als je het zo opschrijft, maar toch is dat wat gebeurt. Het menselijk brein op volle toeren in zijn fantastische vermogens. (Ook als die al een beetje gesleten zijn, zoals bij mij). De kick daarvan is denk ik één van de kanten van snelschaken die het zo aantrekkelijk maakt. Naast natuurlijk het gewoon lekker 8 potjes spelen in 2,5 uur zoals gisteravond, met ook nog eens veel gezellige klets omdat hij fijn live en niet online is.

Sebastiaan Smits wint Roos van Rosmalen

Er zijn typische snelschakers bij wie, vermoed ik, de juiste portie onverschrokkenheid en handigheid, hen doet uitstijgen boven hun gebruikelijke rating. Desondanks bleek de rating in het klassieke schaken een vrij goede indicator voor de einduitslag. Spelers als Piet van Eijndhoven, Tiago Omnes, Ton Snoeren, Jan Douwes, Bart van den Berg, Derk Jan Morelis, Dave Wildschut en Jimmy Geboers deden bijna tot het eind mee voor de eerste plaats. Die ging naar de sterkste speler op papier, Rosmalenaar Sebastiaan Smits, een 1e teamspeler van WLC. Overtuigend, met 7,5 uit 8, een punt voorsprong op de steeds sterker wordende Tiago Omnes van HMC. Voor hem was het snel denken bijna letterlijk ‘goud’ geworden in de vorm van de vergulde ‘Roos van Rosmalen’-trofee

De ratingprijzen voor de ratinggroepen voor beginnende schakers

Nick van den Heuvel ratingprijs 1300-1600

Leonard Dayanan ratingprijs 0-1300

brachten ook de nodige spanning in de lagere regionen van de ranglijst, waar Leonard Dayanan onverwacht zijn vriend Sil Klaasen versloeg en er met de ratingprijs vandoor ging. En ook Nick van den Heuvel leverde in de groep 1300-1600 met 4,5 uit 8 een sterke prestatie.



Meer foto’s op de pagina 2025 Eindstand snelschaken

De eindstand