 18-3-2019: Door een explosieve aanval met de zwarte stukken legde Wilbert van Eijk (rechts) een bom onder de leidersstoel van David Bruggeman. |
Maandag, 18-3-2019: Voor de grootste verrassing van de avond zorgde Wilbert van Eijk, die met een splijtende aanval zijn pion, toren, dame en loper bliksemsnel in stelling bracht, waartegen zelfs in de schaaktuin van David Bruggeman geen kruid was gewassen.
Hoe kun je op deze uitslag reageren? De schakende ‘homo sapiens’ zal de verklaring van zo’n sensatie vaak zoeken in het vernuft van de speler of in diens ervaring met een systeem als ‘Koningsindisch’, ‘Damegambiet’ of de Rosmalense variant van ‘het Frans’. Een heel ander analysemodel is dat van ‘de Natuur’. De homo sapiens is zo ver van de natuur vervreemd, dat hij niet gemakkelijk een dergelijke interpretatie zal bedenken. Hij vergeet dan, dat ook de schaker een brokje materie is, dat overgeleverd is aan de grillen van de natuur. Stel je maar eens het volgende voor.
Een schaker zit met lamme, lauwe vingers tegenover een sterker geachte tegenstander. Dan gebeurt het plotseling. Er sluipen vuisten in zijn vingers, rookwolkjes stromen nauwelijks merkbaar neus en oren uit, bliksems lichten op in de ogen, gevolgd door een vreemd inzicht, een vernietigend inzicht, dat als een onweerstaanbare donderbui dreigend het bord overschaduwt en even later de schaakstukken van de tegenstander onbarmhartig geselt. Als dan de bui is gevallen en de chaotisch verplaatste stukken staan te dampen in de doorbrekende zon, is de partij voorbij. De natuur heeft haar werk gedaan.
Zo kan dat gebeurd zijn bij Wilbert en David. En niet alleen bij hen trouwens. Ook de schaakjoekels Jan Arts en Johan Knuvers, onverslaanbaar in de externe competitie, werden indrukwekkend verslagen door Andreas de Rooij en Luc Seuter. Misschien is er uit Andreas en Luc een soort van tsunami aan komen golven, die Jan en Johan de diepte heeft ingesleurd. Daar kan in dat geval niemand iets aan doen. Dus je hoeft je er niet vrolijk of zuur door te voelen, het is immers puur natuur.
 David Bruggeman zit te denken en denken, zich niet bewust van het mogelijke natuurgeweld dat zijn stelling zal kunnen verwoesten. |