Zaterdag 16 maart 2019: De jongens van De Kentering zijn winnaars. Ze winnen vaak en graag. Daar zijn ze goed en gretig in. Maar zaterdag 16 maart jongstleden moesten ze in de zaal van ‘D’n Beer’, gebouwd om hun triomfen te vieren, er helaas aan geloven: De Kentering 1 – DSC 1: 3½-4½, De Kentering 2 – En Passant 3: 2-6.
Als het brood van de overwinning je uit de mond wordt gestoten, blijft er volgens het spreekwoord niets anders over dan het eten van korstjes van pasteien. Die waren er genoeg: de verrukkelijk smakende overwinningen van Wilbert van Eijk, David Bruggeman en Jan Arts op de eerste plaats. Maar ook de remises van Johan Knuvers, Luigi de Mas en Paul Willemen telden in deze situatie dik mee als voedzame kost, niet te versmaden door de hongerige geesten.
Daarmee hield De Kentering zich stevig overeind. Hans van Eijk zag zijn verliespartij wegsmelten door de zinderende zege van Wilbert. Stan Heijmans, die als een leeuw had gestreden tot het bittere slot van een zenuwslopend eindspel, kon de nare smaak van deze nederlaag later aan de bar niet alleen weg spoelen met enkele biertjes maar ook met een vrolijk stemmend praatje over de winstpartij van Jan Arts: “Hoe zat het nou precies met die loper en dat paard in jouw partij, Jan?” En Jan met de blije blik van een voetballer, die na zijn verloren wedstrijd toch verrukt vertellen kan over de wereldgoal die hij gescoord heeft, lepelde graag voor de zoveelste keer het cruciale moment op uit zijn krachttoer. Bovendien was het ook nog eens zijn 5e overwinning in 6 extern gespeelde partijen.
David Bruggeman bewees met zijn winst dat hij terecht koploper is van de interne competitie en leverde voor iedere clubgenoot de vitaminen om daar nieuwe energie en vertrouwen uit te putten. Voor Luc Seuter, verliezer in een dramatisch verlopen partij, was dat een welkome extra oppepper. Had hij immers op 18 februari 2019 diezelfde David niet verslagen?
Een echte winnaar kan ook uit zijn verlies zelf nieuwe krachten putten dankzij de aantrekkelijke
‘als…-dan…’-redenering. Zo zei Marc Smits met het gezicht van een helderziende visionair, dat als zijn tegenstander één zet had gewacht met diens aanval op Marcs dame, hij met een onweerstaanbare mataanval verpletterend zou hebben toegeslagen.
Sommige schakers die het vertrouwen in hun slagkracht niet willen verliezen, vangen al hun nederlagen op met de beruchte ‘ja…-maar…”-reactie: “Ja, ik heb wel verloren maar ………”. Hans Fagel vertelde laatst van een clubgenoot van ‘De Vughtse Toren’ dat hij na een verliespartij steevast de legendarische woorden sprak: “Ik verloor maar ik stond beter”. Die man, inmiddels overleden, kreeg op zijn grafsteen volgens Hans de hilarische tekst gebeiteld: “Ik lig hier goed maar ik stond beter”.
Genoeg hierover. Terug naar de jongens van De Kentering die zo graag willen winnen. Met een beetje fantasie en zelfvertrouwen put je uit elke nederlaag nieuwe ideeën en energie, het zaad van de victorie die voor jullie in het verschiet ligt.