 De schaakkampioenen ontvingen geen zoenen van dames met bloemen, maar hun vrolijkheid was er niet minder om, want motivatie en meesterschap deden hun zonnige werk. Ontbrekende blije kopstukken als Paul Willemen, Hans Kranenbarg, Rob Maas, Albert Beekers, Pieter Roos en Tjeu Segers moet je er tussen en bij denken. |
Heer en meester over de 8 borden was De Kentering 2 op zaterdag 1 april in de thuiswedstrijd tegen de Oude Toren uit Berkel Enschot. Paul Willemen had op zijn karakteristieke wijze in een vooraf gespeelde partij tegen de sterkste speler van de Oude Toren al voor 1-0 gezorgd. Paul onthult namelijk vaak zijn denkstrategieën, door die met fraaie hand- en vingerfiguren boven het bord uit te tekenen. Had zijn tegenstander daar meer oog voor gehad, dan had er voor hem misschien een remise in gezeten.
De partij van Paul was de prelude voor een piekfijne kampioensshow, ook al was niet iedereen tevreden over zijn eigen spel. Met 5 overwinningen en 3 remises mocht elke speler echter content zijn, vooral ook doordat de Oude Toren 3 keer de eer had kunnen redden. Dat hadden Hans Fagel, Ton Wouters en Roel Jongenelen goed begrepen: een waarachtig kampioen breekt een oude toren immers niet tot de laatste steen af.
Het eerste team ging tegen het sterke Vianen met 1½-6½ ten onder. Ook hier werd gelukkig de eer gered door een winstpartij van Stan Heijmans en een remise van Arjan Gras. Hopelijk is dit de opmaat voor een weergaloze teamprestatie in de laatste competitiekraker tegen Garde 2, die evenals De Kentering 4 punten heeft verzameld en ook voor lijfsbehoud strijdt in de eerste klasse. Zet je tanden erin, mannen!