 Luigi de Mas (rechts) reikte zijn teamgenoten de reddende hand. De eer was gered. (foto David Bruggeman) |
Maandag 18 oktober 2021: Avondcompetitie: De Kentering A tegen De Stukkenjagers B, een tegenstander met gemiddeld 233 ratingpunten meer, David tegen Goliath dus, voor de bijbelkenners.
Aan wat voor tegenstander zou je dan kunnen denken? Aan een imposante kolos met boven op de vervaarlijke romp een monsterlijk hoofd met daarin een grote bluffende mond in een afstotelijke tronie en een schedel met kleine hersens en een grote helm, uitdagend doelwit voor een met behendige hand geslingerde keisteen? Zo’n tegenstander misschien?
Maar niets van dat alles bij de vier stukkenjagers, die vriendelijke, bescheiden, slimme, sterke schakers bleken te zijn en geen uitdaging vormden voor het werpen met projectielen. Denken dus in een vreedzame stilte.
Hans Kranenbarg met bijna 400 ratingpunten minder dan zijn Tilburgse belager vloog helaas snel uit de bocht. De rest van de avond bracht hij paraderend observerend door. Hopelijk heeft het hem wat wijzer gemaakt.
Leon ter Beek en David Bruggeman maakten het hun tegenstanders bijzonder moeilijk maar bezweken tenslotte toch nog.
Luigi de Mas redde fraai doorzettend de eer. Zie hiervoor het onderstaande korte verslag van de captain van De Stukkenjagers, César Becx.
19 okt 2021 Avondcompetitie César Becx
Maandagavond moesten twee van onze vijf NBSB-viertallen aan de slag in ronde 2 van de avondcompetitie. De Stukkenjagers B ging naar Rosmalen om het op te nemen tegen De Kentering A. Het begon goed met een vlotte zege van Erik Dignum aan bord 3. Heel wat later sloeg ook Ruud Feelders (2) toe; de tegenstander had te weinig compensatie voor de ingeleverde dame.
Echt spannend was het bij kopman César Becx, geen groot liefhebber van spelen zonder increment. In de eerste twee ronden heeft hij nu bij elkaar opgeteld zo’n 40 zetten in 3 minuten moeten doen. Deze keer wist hij in de tijdnood een middenspelnadeeltje om te buigen in winst, nadat de goed spelende tegenstander zijn eigen koning ongelukkig ‘centraliseerde’. Jan Otten hoefde tot slot alleen maar de uitgestoken hand van de tegenstander te pakken, toen deze in het pionneneindspel terecht de zetten herhaalde. Maar wacht… Jan zag nog een verborgen winstmanoeuvre, die helaas even later uitmondde in een openbare teloorgang. 3-1 voor de onzen derhalve.
 Maandag 18-10-21: Leon ter Beek (rechts): “sterk spelend”. (foto David Bruggeman) |
 Maandag 18-10-21: Hans Kranenbarg: hard zwoegend. (foto David Bruggeman) |
M
Deze partij gaf mij een duidelijker inzicht waarom ik schaken op internet niet plezierig vind, Ik mis de menselijk psychologische dimensie van de partij. Die was in de onderhavige partij bepalend. Ik had in het middenspel flink moeten verdedigen maar gaandeweg lukte het om me te bevrijden. Omdat mijn tegenstander steeds meer in mijn ogen nutteloze tijd besteedde aan het zoeken van toch een winstvoortzetting kreeg ik de indruk dat hij perse wilde winnen. Moest winnen zelfs. Zijn ploeggenoten hadden dat al gedaan en hij voelde zich kennelijk opgelaten als hij een speler van mijn rating ook niet zou kunnen verslaan. Ikzelf was al ruim tevreden met het pionneneindspel dat ik gehaald had en als remise taxeerde, want dat zou de eer van ons team toch enigszins redden. Daarom en omdat ook ik niet veel tijd meer had keek ik niet verder naar een voortzetting die, achteraf, tot winst had geleid. In plaats daarvan deed ik op het oog een veilige zet, maar die was nu juist verliezend als mijn tegenstander op zijn beurt de tijd had genomen daar naar te kijken. Hij deed dat ook niet en toen kwam de remisestelling op het bord. Dat gaf ik eerst aan door te proberen zetten te herhalen om geen zout in de wond te wrijven en toen hij dat maar uit de weg ging deed ik dat ook ook mondeling. Toen dacht mijn tegenstander toch te kunnen forceren en liet pionwinst door mijn koning toe in de verwachting dat deze dan te ver van een vrijpion kwam te staan om promotie te verhinderen. Ik had wel naar die wending gekeken, maar toen dit op het bord kwam dacht ik even dat ik mij verteld had. Gebeurt mij wel vaker. Van de schrik bekomen bleek dat dit niet het geval en was mijn koning op tempo retour om het pionnetje op te peuzelen.
Toch nog een punt, maar voornamelijk omdat mijn tegenstander een alles overheersende drang had aan het eind van de partij om te winnen.
Beste Luigi,
Dit lijkt een beetje op psychologische oorlogsvoering maar dan in een zeer vreedzame uitvoering.
Mooi gedaan. Proficiat.
Tjeu