Maandag 8-11-2021: Voor het eerst sinds zijn ernstige aandoening trad Tom Fürstenberg de schaakarena van D’n Beer binnen. Niet alleen zijn baardje straalde licht uit, ook houding en gebaar leken het verlangen te weerspiegelen van een schaakgeest, die weer rond wil dwalen in een haast verloren paradijs. Welkom aan Tom dus. Hopelijk zijn hem de inspanningen van een stevige partij niet teveel geworden en zelfs heel goed bevallen.
Ook welkom aan alle schakers van De Kentering die zich op verschillende manieren inzetten, om de duisternis van corona in navolging van voorzitter Peter Zijderveld te doordringen met het licht van vertrouwen in een schaaktoekomst, waarbij de spelers slechts vervuld hoeven te zijn van één zorg: hoe speel ik een partij die mij en mijn tegenstander plezier oplevert.
Onder leiding van wedstrijdleider Jan Arts en zijn assistent-van-de-avond Ton Snoeren werd afgetrapt voor de laatste ronde van de 1e cyclus van de interne competitie, veelal met succes voor zwart. Ik was de enige zwartspeler die verloor, o.a. doordat ik het beter wilde weten dan de theorie.
Laten we meteen met de eindstand van deze 1e cyclus beginnen. Jan Arts heeft een mooi schavotje gebouwd en naar mij toegestuurd, dat wij uiteraard het podium noemen voor het leidende drietal van de ranglijst:
Leon ter Beek | Ton Snoeren | David Bruggeman |
Die eerste plek van Ton Snoeren (Ton 1) hing een hele wedstrijd lang aan een zijden draadje, dat zijn tegenstander Ton van der Paauw (Ton 2) , ondanks verwoede pogingen met zijn zwarte stukken, niet wist door te knippen. Ton 1 had namelijk al snel een belangrijke pion verspeeld, waardoor Ton 2 uit de schaakhemel winstkansen kreeg aangereikt. Het werd een spetterende krachtmeting, die uiteindelijk in een remise eindigde. Daardoor voelt Ton 1 aan de kop van de ranglijst intussen de hete adem van Leon ter Beek in zijn nek. Dat belooft in de 2e cyclus nog een spannende confrontatie te worden.
Leon scoorde namelijk met zwart optimaal tegen medeconcurrent voor de 1e plaats, Joep Peeters. Het moet een strijd geweest zijn op de vierkante centimeter. In hun eindspel overheerste de vraag, of het loperpaar van Joep voldoende compensatie zou opleveren voor de pluspion van Leon. Die pluspion moet het geflikt hebben. Of misschien heeft het paardje van Leon verrassende sprongen kunnen maken. Daarmee is Joep de top-5 uit getuimeld en heeft hij plaats moeten maken voor Luigi de Mas, die ook al met zwart Marc Smits wist te bedwingen.
Ook herintreder Tom Fürstenberg speelde met zwart een verdienstelijke partij tegen Roel Jongenelen en toonde met een remise onmiddellijk aan, dat ook zijn schaakvaardigheid met een veelbelovend herstel bezig is.
Tot slot een fascinerend, bizar beeld van dood en verderf zaaiende zwarte stukken midden in de gelederen van de door ontzetting verlamde witte verdedigers. Ik denk, beste lezende schaker, dat je dit van je leven nog nooit hebt meegemaakt. Zie de onderstaande foto:
Peter Zijderveld heeft met een zwarte strijdmacht van Dg4, Td4, Ld2 en Pe2 een ‘heksenkring’ opgetrokken rond de in doodsnood verkerende witte dame op e3, die daarmee ‘mat’ werd gezet en het bord diende te verlaten. Einde partij.
Zo’n stelling roept bij mij spookachtige sprookjesgedachten op, zoals dat van de heksenkring, bekend uit de paddenstoelenboeken maar ook uit de volksfantasiegeschiedenissen over de bestrijding van heksen met een cirkel van champignons, uien en knoflook op de grond. Indrukwekkend is zeker het jammerlijke beeld van de ‘witte heks’, gevangen in de kring van zwarte heksenjagers.