Door: Joost Duquesnoy
Joep Peeters-Joost Duquesnoy na Dc6+
Mijn dramatische partij van afgelopen gisteren, maandag dus, tegen Joep is wel iets voor de poedelprijs denk ik. Ik speelde met zwart en deed in de stelling op de foto, hier het werkelijk briljante Dc6(+). (+) tussen haakjes omdat Joep schaak staat en ik dat niet gezegd heb. Dat is belangrijk voor het verhaal! … Waarschijnlijk geïnspireerd door mijn eerste partij uit de eerste ronde op de eerste avond. Maar ik zag het pas toen Joep in gepeins verzonk en bleef. Dxc6 van wit is gewoon klaar. Maar het duurde en bleef duren en ik kreeg weer hoop….
En toen kwam Joep met werkelijk een briljante oplossing. In plaats van Dxc6 gaf hij Dxf7 mat!!!
Inmiddels mentaal helemaal ingesteld op Dxc6 (of iets anders) zag ik die niet aankomen totdat vanuit het publiek iemand zei dat ik niet mat gezet mocht worden, omdat Joep schaak stond. Daarvan raakte Joep dan weer van zijn apropos zodat wij beiden een beetje in de war tegen elkaar zaten te stamelen dat we het allemaal niet zo bedoeld hadden.
Indachtig de geest van het toernooi hebben we toen besloten het maar remise te houden.
Joep -Joost stelling voor de zet 1 … Dc6+
Zelf zat ik te denken dat ik misschien 1 … Db7 had moeten spelen en daar hebben we nog even naar gekeken. Maar de computer zegt dat het dan na 2. Dg2 gelijk spel is.
Echter, 1 … Dxh3+! 2.Kg1 Le3+ 3.Tf2 Lxf2+ 4.Kxf2 Txc2+ etc… leidt naad- en genadeloos tot mat. Door niemand gezien.
Zulke blunders maak je nou nooit tegen mij.
Joep trouwens ook niet.
Hans
Mooi verhaal. Sjieke oplossing ook, remise geven.
Doet me denken aan een voorval in de jaren negentig, toen ik teamleider was van een van de teams van mijn toenmalige club SMB uit Nijmegen.
We speelden thuis in Nijmegen een externe wedstrijd en er was nog één partij gaande. De stelling was ingewikkeld en beide spelers verkeerden in tijdnood. Opeens stak een van de spelers zijn hand uit en zei: ‘Ja, er is niets meer aan te doen, hè?’ Zijn tegenstander nam de hand aan en zette de klok stil.
‘Wat is het geworden?’ vroeg een omstander. ‘Hij heeft opgegeven’ zei de speler die de hand had aangenomen. ‘Nee’, corrigeerde de eerste speler, ‘ik bedoelde dat remise onvermijdelijk is!’
Verwarring en hilariteit alom! De spelers kwamen er niet uit en als teamleider van het thuisspelende team nam ik, na bijna een half uur geharrewar, de beslissing om op het uitslagenformulier een remise in te vullen, omdat de stelling duidelijk naar remise neigde. De tegenstander kon eventueel een protest indienen, maar daarvan is het nooit gekomen.
Hoe zou deze situatie op het hoogste niveau worden opgelost? Ik heb geen idee…!
Op het hoogste niveau is het heel simpel. Zwart krijgt er tijd bij vanwege onreglementaire zet. Wit moet een zet met de dame doen en wint dan simpel met dxc6
Dat snap ik. Ik bedoel in de situatie die ik beschreef, waarin de een denkt dat de ander heeft opgegeven en de ander denkt dat de een remise heeft geaccepteerd…
Daar zal dat in de praktijk niet voorkomen denk ik. Opgeven is klok stilzetten en dan pas evt handen schudden. Remise is iets wat duidelijk aangeboden wordt, handen schudden en dan klok stil zetten. En op dat niveau wordt er meestal alleen gespeeld (bij rapid/snelschaken) met voldoende toezicht, dus een arbiter bij het bord.