Maandag 20-1-2020: Bij het schaken komt het nog al eens voor. Bij het moderne topvoetbal zijn er zelfs hele strategische wedstrijdconcepten op gebouwd: de omschakeling. (Lok de tegenstander naar je toe, neem als de weerlicht de aanval van hem over en profiteer van de verwarring.)
Na de schaakpartij tussen Stan Heijmans en Leon ter Beek kennen we de omschakeling weer. Leon beukte met dame en loper op de vesting van Stan, die we angstaanjagend hoorden piepen en kraken. In opperste nood, want dat doet hij niet gauw, bood Stan zijn dame te ruil aan. Leon weigerde en haalde er nog een toren bij. Toch kon hij niet doordrukken, de bom niet laten barsten. Tenslotte ging hij maar voor pionwinst en greep met een loper de pion op b4, onwetend van een dreigende waarheid, die als een onweerswolk waarschuwend boven het bord zweefde.
Het loperpaar van Leon stond ongunstig op b4 en b3. Daarmee kreeg Stan de kans op een klassieke, bliksemsnelle omschakeling met behulp van zijn a-pion, die naar a5 en a4 schoot, om op b3 de hulpeloze loper te slaan en vrij baan te maken voor de toren op a8, die met enkele zetten de knock out voorbereidde, die even later met vernietigende kracht door de dame werd toegebracht.
Langzaam trokken de kruitdampen van deze mat-aanval weg. Wat een ontknoping, zo fraai en zo wreed.
Er waren nog veel meer klinkende klappen te koop. Zo wees Cees van Zelst de aanval van David Bruggeman hardhandig af en duwde hem een tree van de ranglijstladder af, terwijl Ton Snoeren de 3e plek van David over nam door Marc Smits ervan langs te geven. Luigi de Mas verdrong met een slopend pionneneindspel Luc Seuter van zijn plaats in de top-5. Peter Zijderveld zette knap Paul Willemen opzij.
De enigen die met een remise niets van klappen wilden weten, waren de Eijken. Schaken kan immers ook vrede en harmonie uit stralen.