 John? Nee. Raymond? Nee. |
 Arjan? Nee. Paul? Ja (allicht) |
De laatste avond van de 2e ronde van de interne competitie moest de beslissing brengen, wie er samen met Mikel van Dijk, die vorige week al zeker was van promotie, naar de hoogste afdeling van De Kentering zou promoveren. Er waren daar vier kandidaten voor en, het kon niet mooier, die moesten in de laatste ronde tegen elkaar spelen: John van Herk tegen Raymond Smulders en Paul Willemen tegen Arjan Gras. Hun borden stonden zwaar onder spanning en met strakke blik en stevig gecontroleerde vingers verplaatsten ze bedachtzaam hun stukken naar de begeerde victorie. Die magnifieke concentratie en die roofdierachtige sluipstrategieën sloten echter de poort voor risicovolle vernietigende aanvallen en brachten dus alleen maar remises voort. Daarmee was alleen Paul gediend. Die mag in de 3e periode samen met Mikel proberen om de kanjers van De Kentering onderuit te halen.
Piet van Eijndhoven, die veel te weinig wedstrijden speelde om voldoende punten te halen, en Tjeu Segers, die wel alle negen partijen speelde maar pas in de laatste ronde zijn eerste winst behaalde, degraderen naar de B-groep.