HSC 2  –  De Kentering 1:  5 – 3
HMC 4 – De Kentering 2:  4½ – 3½
(De verslagen + foto zijn door Ton Snoeren opgestuurd)

HSC 2 – De Kentering 1 (door Danniël van Boxtel)

Door een overwinning op De Kentering hebben we een belangrijke stap gezet richting handhaving.
Sem zette zijn partij erg origineel op. Martie van der Sanden reageerde niet adequaat en verloor binnen tien zetten een volle toren. Sem was niet secuur in de afwerking en had een stuk moeten verliezen. Van der Sanden miste deze kans, waarna het spoedig gebeurd was, 1 – 0.
Hans viel in voor John, die aan het eerste team uitgeleend moest worden en daar matchwinnaar werd. Hans speelde op koningsaanval, maar Raymond Smulders was niet onder de indruk van het witte initiatief. Hij joeg de stukken terug en daarbij kwamen de dame en het paard van Hans geforceerd in een vorkbare positie terecht. Hans kreeg twee pionnen voor zijn stuk, maar dat was onvoldoende, 1 – 1.
Willy had een interessante stelling vol tactische mogelijkheden voor zijn neus. Hij rekende beter dan Luc Seuter en op een gegeven moment hingen er drie witte stukken, waarvan er één daadwerkelijk sneuvelde. Willy neutraliseerde het tegenspel en won verdiend, 2 – 1.
Danniël offerde zijn loper op h7 toen hij zag dat de meeste zwarte stukken op de damevleugel bivakkeerden. Een tweede stukoffer lokte de koning van Stan Heijmans naar g5. In die lastige stelling moest iedere zet raak zijn en Heijmans was de eerste die verzaakte. Danniël had ondekbaar mat in drie, maar hij overzag deze wending. Heijmans kon zich bevrijden en zijn materiële voorsprong deed de rest, 2 – 2.
Gerard trof de doorgaans gevaarlijke Jan met de Pet. Die ging echter direct in de fout toen hij uit zijn theoriekennis was en zelf een zet moest bedenken. Gerard won een pion, hield de zwarte koning in het midden en draaide Pet de duimschroeven aan. Gerard won nog twee pionnen, ruilde de dames en kreeg vervolgens een stuk cadeau, 3 – 2.
Frans leek vandaag niet te willen winnen. Hij wist een mooie octopus op d6 verkrijgen en Ton Wouters vond die een kwaliteit waard. Frans liet naar eigen zeggen door geknoei een stuk insluiten, om dat vervolgens met sterk spel weer terug te winnen. Met wederom een kwaliteit meer liet hij echter eeuwig schaak toe, 3½ – 2½.
Joep kwam moeizaam uit de opening. Hij verloor in complexe verwikkelingen een pion en de sterke witte a-pion had zijn ondergang moeten worden. Wilbert van Eijk wist hem tot a7 te brengen en deed alles goed, tot aan zijn laatste zet. In plaats van de direct winnende zet uit te voeren blunderde Van Eijk junior. Joep kon de paarden ruilen en de a-pion winnen. Er bleven slechts twee koningen en twee torens over, 4 – 3.
Pascal kreeg vanuit zijn gambietopening niet het gewenste spel. Hans van Eijk verdedigde de pluspion met man en macht en ging staan. Pascal bleef manoeuvreren en uiteindelijk werd Van Eijk senior ongeduldig. Vermeende pionwinst kostte een stuk. Pascal speelde het restant erg nauwkeurig uit. Hij kreeg tenslotte een dame cadeau, maar de partij was op dat moment reeds in alle varianten uit, 5 – 3.

HMC 4 – de Kentering 2: 4½ – 3½

Door Twaburov, op 8 March 2015

Thuis tegen de Kentering 2, op papier een zwakkere tegenstander waarvan we ‘makkelijk’ zouden moeten kunnen winnen. Het werd uiteindelijk een krappe winst
Bart aan bord 7 was het eerst klaar. Hij zag tijdens een afruilsessie iets over het hoofd en stond ineens zomaar een vol stuk achter zonder enige compensatie. Bart speelde voor de vorm nog even door maar moest berusten in een onvermijdelijke nederlaag.
Het was Eric aan bord 4 die de stand meteen weer gelijk trok. Zeer tegen zijn gewoonte in speelde hij een vlotte partij hetgeen hem zeker niet slecht af ging. Hij kwam met maar liefst 2 stukken voorsprong uit de opening en wikkelde snel af naar de winst.
Ook aan bord 3 werd er stukverlies geleden. Mari bracht een stukoffer dat echter bij nader inzien toch niet bleek te werken. Zijn tegenstander kon het dreigende dameverlies door een penning voorkomen door een goede samenwerking van zijn paarden in het centrum van het bord. Hierna was het snel bekeken en moest Mari opgeven.
Henk aan bord 2 speelde flink op de aanval en zijn tegenstander moest zich nauwkeurig verdedigen. Toen de aanval uiteindelijk niet doorsloeg stond Henk eerder ietsje slechter en ging hij logischerwijs in op remise door zetherhaling.
Onze jeugdige kopman Chiel zette aan het 1e bord zijn tegenstander al snel onder druk met actief spel. Doordat zijn tegenstander niet kon rokeren kon hij door de voortdurende dreigingen van Chiel alleen zijn koning in redding brengen ten koste van 2 pionnen. Dit was voor Chiel genoeg om de winst in het ontstane toreneindspel binnen te halen en zo de tussenstand gelijk te trekken.
Theo aan bord 6 had een licht initiatief in de partij en zetten druk op een geïsoleerde pion van zijn tegenstander. Toen deze zich echter adequaat verdedigde werd het een kalme remise.
Peter, onze invaller voor Cees die in Afrika verblijft, trof een oud-collega als tegenstander. Peter stond zowat de gehele partij een pion achter maar verdedigde zich echter bekwaam. Toen hij aan het eind de pion terug won werd de vrede getekend.
Zelf speelde ik aan bord 6 voor het eerst sinds lange tijd weer eens een goede partij waar ik tevreden over kon zijn. Na een Spaanse opening kwam het ongeveer gelijk te staan waarbij mijn tegenstander een licht overwicht had. Toen hij echter in tijdnood zichtbaar nerveus werd en enige pionnen weggaf was de overwinning voor ons binnen.