In memoriam Marc

Door David Bruggeman

Marc Smits is afgelopen week overleden op 56-jarige leeftijd. We zijn er stil van, en gaan deze kleurrijke clubgenoot enorm missen. Zijn clubtrouw en gezelligheid, zijn liefde voor het schaken, zijn creativiteit en eigenzinnigheid…

Adieu Marc. Waar je ook bent, er wordt vast geschaakt!

Ter herinnering aan een kleurrijke clubgenoot

In onze appgroep getuigen ook veel reacties van de grote waardering voor Marc als persoon en Marc’s liefde voor schaken. Een paar citaten:

“Verschrikkelijk bericht. Marc de gladiator van de flankaanvallen, zo jong overleden. Daar wordt je stil van” Pieter 

“We zijn in Marc een schaker pur sang kwijtgeraakt: Hij kon tegen verliezen, hij kon tegen winnen. Hij kon niet tegen niet-schaken; zelfs op zijn sterfbed heeft hij nog geschaakt. Dank je wel voor je inbreng, Marc.” Tjeu

“Je tegenstander was te sterk. Zijn meesterplan was in de maak. Jou restte nog maar één remedie: een laatste zet met eeuwig schaak.” Paul

Afgelopen week vroeg hij in het ziekenhuis: “Ik heb niet zoveel meer te zeggen tegen de leden, maar zou je, als laatste groet, nog een partij van mij op de website willen plaatsen?” 

Uiteraard. En omdat ik niet over zijn notitieboekjes beschik, heb ik maar geput uit de mijne, en een partij gekozen uit 2019 die in meerdere opzichten Marc’s speelstijl typeert.

De diagram beeld de prachtige slotstand uit, maar speel de partij na vanaf zet 1 en geniet!

 

Aanvallen met de Konings-Indische verdediging

Door Ton Snoeren

Een leuke partij in het Konings-Indisch in de interne competitie van afgelopen maandag. Ik had deze opening al vaker tegen Leon op het bord gehad, maar nu verliep aanval wel erg vlot.

 

Partij-analyses Leon

De laatste periode van de interne competitie breekt aan en het is spannend aan de kop, met maar 1 punt verschil tussen de koplopers. Iedereen speelt komende weken tegen spelers van ongeveer gelijk niveau dus in alle delen van de ranglijst zijn er nog veel spannende partijen in het verschiet.

Ook de afgelopen periode heeft prachtige partijen opgeleverd. Leon bespreekt twee van zijn partijen.

Door Leon ter Beek

In de wedstrijd in de avondcompetitie tegen EGS A in Goirle kwam deze spectaculaire partij tegen 1e bordspeler Robin Verhoeven op het bord. De diagram toont de stelling na de zet 10. Pd2

na ‘Lees verder’ een partij uit onze interne competitie tegen Nico Lees verder

De Kentering B – De Baronie C 2,5-1,5

Door Luigi de Mas

Door deze overwinning zijn we in groep 2C van de NBSB van de laatste plaats gestegen naar de voorlaatste plaats. Weliswaar staan we in matchpunten gelijk met OSV, waartegen we onze enige winstpartij hadden behaald, maar met meer bordpunten.

Na het wederom rommelige begin (op zijn minst zou een bestuurslid de gasten gepast welkom kunnen heten en het startsein kunnen geven) en na wederom de verwarring over de bedenktijd en of er wel of geen seconden per zet worden bijgeteld, zag het er vrij snel voor Ralf aan bord 3 somber uit. Tijdens mijn eerste wandeling al zag ik dat hij een stuk achterstond.
Bij mijn daaropvolgende wandeling zag ik tot mijn verbazing dat Ralf gewonnen stond door een toren- damebatterij met niet te pareren mataanval op h2. Het gevolg van grote en onbegrijpelijke schaakblindheid, vertelde zijn tegenstander mij. Gebeurt wel vaker als je glad gewonnen staat.
Hoe dan ook, het was extra vervelend voor de betrokkene aangezien deze vanaf ongeveer negen uur tot het einde moest wachten op de rest van het team voor de lange terugreis naar Breda.

Andreas aan bord vier had lange tijd een gelijkwaardige stelling maar dat glipte gaandeweg naar een verloren eindspel. De oorzaak heb ik niet kunnen volgen.

Marc aan bord twee bouwde gestaag een veelbelovende koningsaanval op. De tegenstander poogde ook een koningsaanval op te zetten – zoals wij weten rokeert Marc nooit dus zijn koning blijft in het midden staan wat bij open lijnen dodelijk is – maar dat had geen succes. Marc’s aanval had het wel.

De stand was dus 2 – 1 in ons voordeel wat voldoende was om de laatste plaats te verlaten mits ik niet zou verliezen.
Dat zag er aanvankelijk zeker niet naar uit  omdat ik een goed initiatief had met een koningsaanval.
Toen ik echter het geplande loperoffer wilde doen zag ik een wending voor de verdediging die mij niet beviel. In plaats van af te wikkelen dacht ik de aanval op een andere manier door ter zetten, maar dat was te optimistisch. Ik raakte allengs in een steeds slechtere stelling.
Doordat mijn tegenstander niet de beste zetten deed kon ik echter de situatie enigszins herstellen en stond de volgende stelling op het bord met mij aan zet.

Ik speelde Pf6. Dreigt inslag op g4 profiterend van de penning van Kh2.



Aangezien ik echter nog maar 6 minuten bedenktijd had en mijn tegenstander 12 dreigde ik op tijd te verliezen als het eindspel nog zettenlang gevoerd moest worden. Ik stelde remise voor aangezien dat de teamwinst zou opleveren. Mijn tegenstander wilde daar over nadenken, maar ik zag dat hij de paardzet over het hoofd had gezien en daar erg door in verwarring was. Bovendien tikte zijn klok onverbiddelijk door en hij accepteerde het aanbod.
Tot mijn verbazing overigens, want mij is geleerd dat je dan eerst je teamleider moet raadplegen.

Alex Crane – Luigi de Mas na Pd2 (17 april 2023)

Maar nu komt de clou. Terwijl mijn tegenstander zat te broeden over mijn remiseaanbod zag ik plotseling een andere zet dan Pd5. Dat was een daverende klap op de stelling met groot voordeel voor zwart en de kans dat de partij binnen mijn 6 minuten uitgeschoven had kunnen worden was dan reeel geweest. Ik kon mij wel voor de kop slaan.
Ik loof een bescheiden versnapering uit aan alle clubleden met een rating gelijk of lager dan die van mij  (ong 1600) als ze deze zet kunnen vinden en het mij vertellen.

Met het mes op tafel

Door David Bruggeman

Maandag tweede Paasdag. Na een gezellig rapidtoernooi ’s middags – 26 deelnemers – was het ’s avonds de beurt aan Loek. Zeven gemotiveerde tegenstanders, ga er maar aanstaan. Remise bleek geen optie: het was winnen of verliezen in alle partijen. Dat Loek deze confrontatie met 4-3 wist te winnen is een grootse prestatie: een deel van de tegenstanders had een rating die nauwelijks onderdeed voor de zijne, met de kanttekening dat zij zeven maal zoveel tijd hadden om na te denken….

Loek won overtuigend van André Lambeck, Ton van der Paauw en David Bruggeman. Tegen Joey Weerts won hij ook, maar die overwinning had veel meer voeten in de aarde. De bespreking van die partij staat onderaan dit artikel.

Loek tegen Jimmy Geboers

Winst – en dus een groot gevuld chocoladen paasei – was er voor Jimmy Geboers, Jésus Jará en Ralf Duong. Jimmy had ook al het rapidtoernooi gewonnen dus zal tevreden terug naar België zijn afgereisd. Jésus had op een haar na die winst gemist in het rapidtoernooi, maar liet hier zien hoe een gecompliceerd middenspel gewonnen moest worden. Grootste verrassing was Ralf Duong – inmiddels al enigszins befaamd om de afwisseling van mooie zetten met droevige missers – in wiens partij nu eindelijk eens alles de goede kant op viel. Een talent dat komende jaren zeker gaat rijpen.

Loek tegen Jésus Jará

Loek tegen Ralf Duong

 

 

 

 

 

 

Loek Mostertman – Joey Weerts

Partij van de dag, ook volgens Loek zelf, was de partij van Joey Weerts tegen de HMC en De Kenteringkampioen van weleer. Niet omdat Joey won, wel omdat het spectaculair was en Joey gedurende een deel van de partij duidelijk gewonnen had gestaan. Onderstaand deze partij, met annotaties van Joey zelf.

 

 

 

Nabeschouwing Joey: “Een interessante partij waarbij wit beter uit de opening komt. De winnende zet (Pf4) wordt meermaals niet gevonden. Daarna staat zwart beter in het middenspel. Zwart zet deze voorsprong om in een gewonnen eindspel. In dit eindspel geeft zwart het onnodig weg, waarna wit de partij wint..”