8-10-2018: Precies als vorige week gingen de zwartspelers aan de eerste vier borden met de volle winst aan de haal: Johan Knuvers-Stan Heijmans 0-1, David Bruggeman-Luc Seuter 0-1, Andreas de Rooij-Hans Kranenbarg 0-1, Martien Veekens-Paul Willemen 0-1. Waren de zwarte stukken wellicht voorzien van een chip met navigatie voor een reisje naar de overwinning? Het bestuur schijnt onderzoek te gaan doen.
Zoals Paul Willemen op de damevleugel zijn b-pion onweerstaanbaar naar voren joeg onder de dekmantel van loper, toren en dame, dat leek pure hekserij. Toegegeven, we hebben in het verleden Paul elegante Engelse patronen op het bord zien toveren, maar om met zwart een snoeiharde verdediger als Martien Veekens dol te draaien en kwijt te spelen, daarvoor lijk je over bovenmenselijke energieën te moeten kunnen beschikken. Hier en daar werd door toeschouwers dan ook “zwarte kunst” gemompeld. Zie hieronder de ondergang van wit.
|
De partij tussen Wilbert van Eijk en Ton Snoeren leek een magisch-realistisch toneelstuk, tevens een bak vol voer voor psychologen. Ton had vorige week met zwart immers furieus op de witte stelling van Hans van Eijk gebeukt, dreigend als een verderfengel met vlammend zwaard, maar tevergeefs, want Hans hield het hoofd koel en haalde een half punt.
Wilbert scheen hier zijn lesje uit geleerd te hebben. Of zit die overlevingskunst in de genen van de Eiken? Ook nu hamerde Ton met de zwarte stukken ongenadig op de poort van de witte koning. En ook nu kon hij niet binnen dringen. Sterker nog: hij werd door Wilbert met een verliespartij van het strijdperk verjaagd. Zie hieronder de toenemende dreiging van de zwarte stukken.
Uit de partij van Wilbert kunnen de schakers die volgende week met wit moeten spelen, een hoop vertrouwen en moed putten. Het is echt mogelijk om met wit te winnen.