Door David Bruggeman
EGS A – De Kentering A 4 – 0. Een uitslag die klinkt als ‘zoekgespeeld’. Maar zo zwart-wit ligt het niet.
Leon ter Beek – Robin Verhoeven
Hans Kranenbarg – Jasper Kools
Bart Plasmans – Dick van Leeuwen
Selfie van mijn partij tegen Pascal Graafmans
In alle partijen hebben we goed partij geboden en in zeker drie van de vier (even) voorgestaan. Als team hadden we zelfs winstkansen dus. Maar elk van ons vieren raakten onderweg het juiste pad ‘zoek’. En de spelers van EGS A bleken koelbloediger en iets minder fouten te maken. Maar toch, 4-0. Wel ontluisterend hoor. Gelukkig was de avond naast dramatisch ook heel gezellig bij de sympathieke gastheren van EGS.
De avond begon zo gunstig. Vanuit Eindhoven ging ik per trein en bus naar Goirle: Dassen onder het spoor bij Boxtel ontliep ik zo mooi, en konden m’n avond dus niet zoekspelen met hun onder het spoor gegraafde doolhoven. Ook Hans, Dick en Leon hadden met het auto het pad naar Goirle moeiteloos gevonden en ondanks het flinke ratingverschil met EGS A van ruim 200 punten hadden we er zin in.
Op alle vier de borden ontstonden boeiende partijen met tal van verwikkelingen. Hans greep in een gelijke stelling als eerste mis en was al spoedig klaar. Maar toen stond Dick nog voor en was Leon verwikkeld in een complexe Benoni, waarin zijn tegenstander Robin Verhoeven met de zwarte stukken ook niet goed de weg wist. De stelling in mijn partij was intussen geëxplodeerd.
Over de juiste weg vinden gesproken (en niet zoekraken in varianten): Wat te denken van onderstaande stelling!
Met schaamrood op de kaken laat ik hem zien, want wat een puinhoop na een idiote ruil van mijn witveldige loper tegen het paard op f3 (geen enkel goed argument…).
Diagram 1. Pascal Graafmans – David Bruggeman na 12. f4
Maar toen, wellicht overmoedig geworden door de riante stand, speelde mijn tegenstander Pascal Graafmans f4-f5… Kan niet mis gaan zal hij gedacht hebben. Maar dat is het wel. In alle varianten klopt het offer van het paard dat hij aanbiedt op c3, op één variant na… die ik helaas niet vond. Ik laat eerst de stelling (Diagram 1) zien en kijk eens wat je zelf zou spelen. Keuzes te over: dxc3, Lxe5, Db6, gxf4, f6, Ph6….
Na de ‘Lees verder’ link, lees je hoe het verder ging.
Gewoon het offer aannemen op c3! Er volgt dan bijvoorbeeld 13. fxg6, f6! (durfde ik niet, zo’n gat op f7 open laten) 14. Dd3 hxg6 15. Dxg6+ Kf8 en dit houdt gewoon! Wit heeft er ook al niets aan om eerst te slaan op h7. Ook dan gaat mijn koning naar f8 en staat daar veilig.
Ik durfde dat niet aan met al die penningen en zulke enorme gaten op f7 en koos 12… Lxe5. Daarbij redeneerde ik dat ik na fxg6 Pf6 kon spelen. Objectief fout, zoals mijn tegenstander correct aantoonde. Na 13… Pf6, sloeg hij op 14. f7+ Kxf7 15. Dh5+! (Diagram 2). Ik koos hier correct voor de enige optie die niet direct verliest: 15… Ke6.
Na 16. Df5+ Kf7 koos hij echter de verkeerde voorzetting 17. Dxe5, waarna ik na 17… dxc3 weer terug in de partij kwam en zelfs nog kansen kreeg. Maar dus helaas niet toesloeg toen het kon…
Diagram 3. Pascal Graafmans – David Bruggeman na 30. Dd5
Intrigerend is nog deze stelling na 30… Dd5! (Diagram 3) waarin wit meerdere goede wegen naar winst heeft, wat Pascal ook lukte, maar ook nog steeds erg moet oppassen met die matdreiging op de achterste rij.
Tot hier mijn zoektocht en dwalingen.
Wellicht volgt er nog een analyse van Leon’s spectaculaire partij
Een korte analyse van de cruciale stelling uit mijn partij tegen Verhoeven vind je op de site van EGS Goirle. Misschien dat ik nog de tijd vind voor een analyse van heel de partij, maar ik heb erg weinig tijd.