Door David Bruggeman
Na een eerdere avondcompetitiewedstrijd tegen De Baronie A in Breda wisten we afgelopen zaterdag de weg: parkeren in het centrum van het pittoreske oudedorpse stadsdeel Ginneken, en de lommerijke paden volgen naar het cultureel centrum naast de oude Laurenskerk uit 1261. Een aangename start, die werd versterkt door de aangename ontvangst door de gastheren. Extern oogden we wellicht ontspannen, maar interne gloeide de lichte nerveusiteit: deze wedstrijd moest wel gewonnen worden om de laatste ronden niet al te spannend te maken met het oog op lijfsbehoud in de 5e klasse.
Wellicht was het deze interne onrust die zich manifesteerde in het merkwaardige verloop van de middag. Aanvankelijk stonden we op vrijwel alle borden goed. Leon kreeg zelfs binnen een half uur het eerste punt cadeau door een blunder van zijn tegenstander die een stuk weggaf in een onschuldige stelling van het Budapester gambiet. De al even miraculeuze goedmaker, het ’tegencadeau’ in de vorm van een heel stuk, vond plaats in de partij van Tom. Zie zijn bespreking van het gezichtbedrog waaraan hij leed onderaan dit verslag.
Rob de Ruyter-Marc Smits
Nog altijd leken we af te stomen op een heel ruime overwinning, toen ook de partij van Marc van een fijne stelling in remise verzandde. Luigi zag intussen ook een eenvoudige combinatie over het hoofd en kon de partij tegen zijn jonge tegenstandster niet meer houden. 1,5-1,5, het zal toch niet zo’n fameus dramatische onnodige nederlaag worden…
Gelukkig hielden Hans en Wilbert het hoofd wel koel,
Astrid Martens – Johan Knuvers
en David wist een gewonnen pion in de opening om te zetten in winst. 4,5 – 2,5 en de spanning ontlaadde zich in ontspanning en gebroederlijk samen kijken hoe Johan een gewonnen stelling met dame en paard tegen toren loper en paard eerst richting remise en op het laatste zelf naar verlies liet vervallen. Maar het mocht de pret niet drukken: een overwinning die ons uitzicht biedt op een respectabele derde plaats in de eindstand als we op 11 maart ook van ’t Paardje weten te winnen. Onderstaand de partijbespreking van Tom.
Gezichtsbedrog
Door Tom Fürstenberg
Dit moet niet te vaak voorkomen!
Ken het gevoel, Tom… Had ook zoiets: loper+dame dreigend naar h3. Was niets om bang voor te zijn. Bleef echter veel te lang een pion verdedigen. Had met normaal tegenspel gewoon kunnen verdedigen. Toen bleek dat ik tegen een jonge uitvoering van Tigran Petrosjan zat te spelen. Werd langzaam “ingesnoerd”, doodgedrukt, gewurgd door een anaconda. Complimenten voor mijn tegenstander! Mijn eerste vette 0 dit seizoen.
Afschuwelijk hé!
De blunder van zwart tegen Leon herken ik. Dat paard van zwart kan prima naar g4 zonder weggeslagen te worden door de Dd1 mits het gedekt wordt door de loper op c8. En dat kan pas weer als de pion d7 is weggespeeld. Eens te meer blijkt dat het niet alleen belangrijk is de juiste zetten te doen maar dat in de juiste volgorde uit te voeren.
Ik moest eerder vertrekken en kon het eindspel van Johan niet meemaken. Maar ik had al het vermoeden dat de stelling een moeilijke mentale omslag vereiste. Johan had een prima stelling met gevaarlijke koningsaanval opgebouwd. Deze sloeg niet door naar mat, maar de verdediger moest de dame geven en hield toren paard en loper over tegen Johan dame en paard. Zwart had intussen enig initiatief in het centrum en de damevleugel ontwikkeld.
Er begint in feite een nieuwe partij en dat vereist dat de ex aanvaller een nieuw plan verzint. Dat is vreselijke moeilijk weet ik uit ervaring want je dacht gewonnen te staan en dan jezelf weer opladen is niet eenvoudig.
Dan nog de opmerking dat ik niet verloren heb omdat ik een combinatie niet had gezien, zoals het verslag vermeldt, maar omdat ik een te optimistische opmars ondernam die bekwaam werd opgevangen door de jongedame. Vervolgens bleef ze uitsluitend goede zetten doen inclusief op het juiste moment een kwaliteitsoffer. Ik deed al die tijd ook vrijwel uitsluitend goede zetten, maar mijn stelling stortte onvermijdelijk in.
Op de site van SV De Baronie vind je een leuk en uitgebreid verslag van de wedstrijd door mijn tegenstander Jo Godderij, onder de titel ‘Mea culpa’.